Door mijn lieve buurvrouw, die in het bezit is van 3 prachtige ezels, heb ik de dieren mogen leren kennen.
Het zijn geweldige dieren die niet koppig zijn, maar juist heel beschermend zijn!
Wat ze niet kennen en/of slechte ervaringen mee gehad hebben in hun leven, staat gelijk aan gevaar.
Gevaar kan je leven kosten dus: STOP!
Het is dan aan jou om hen te overtuigen dat het wel veilig is.
Is dit bij ons mensen ook niet zo?
Waar we ons aan pijn gedaan hebben of diep gekwetst zijn door geworden. Zijn we dan nog vlug geneigd dat opnieuw te doen? Of zijn we vlug geneigd om iets nieuws zomaar aan te nemen en uit te voeren? Ikke niet hoor.
Nee, je zal me mogen overtuigen, en soms veel overtuigen, dat het veilig is en dat ik het kan vertrouwen.
Vaak was er eerst herstel van mijn 'wonden' nodig. Om terug te kunnen aansterken. Durven kijken naar wat er juist verkeerd gegaan was: gebrek aan kennis?, gebrek aan ervaring?, het verkeerde tijdstip? (schaatsen op een open plas in de zomer bijvoorbeeld ipv in de winter), gebrek aan vaardigheid? noem maar op.
Wanneer ik kijk naar Gods Woord is het juist hetzelfde. God de Vader geeft in Zijn Woord vele aanwijzingen hoe ik mag (niet moet!) leven.
Ik mag bij Jezus komen wanneer ik het niet meer zie zitten (mattheĆ¼s 11:28-30)
Samen met Jezus en het juiste 'juk' kan ik verder op weg gaan.
Gebrek aan ervaring? Dat mag, want ik mag struikelend achter Jezus aan gaan. Want wanneer ik val mag ik terug op staan en opnieuw proberen. (spreuken 24:16)
Ook in Gods Woord komt er tweemaal een verhaal voor waarbij een ezel in mee speelt.
Het eerste verhaal is het verhaal van de ezel van Bileam (Numeri 22) en wanneer Jezus zijn intocht in Jeruzalem maakt (Johannes 12 vanaf vers 12)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten