Wanneer we iets niet kunnen zeggen we al heel snel: "Ik kan het niet!" en gooien we de dingen neer of beginnen we er nog niets eens aan. We zijn kwaad (vooral op ons zelf!) en zijn daarna prikkelbaar en emotioneel heel onstabiel. Wij vrouwen kunnen het dan ook niet laten om een potje te gaan huilen.
Als christen volgt er dan vaak het gebed: "God doet U het maar!"
God is almachtig en kan alles maar wil Zijn droom samen met ons tot uitvoer brengen.
Wanneer we dan zeggen 'God doet U het maar!' Zeggen we van onze kant de samenwerking al op nog voor ze begonnen is.
Wanneer we met Hem willen samenwerken mogen we bidden:'God, ik kan het zelf niet, maar wilt U het doen door mij heen?'
Bekijk het dan als mogelijkheden om nieuwe dingen te leren.
Voor mijn werk ben ik allround magazijnier en komen er allerlei technische handelingen bij te kijken. Ondertussen heb ik me er al menige eigen gemaakt maar nieuwe technieken en handelingen komen toch op mijn pad. Had ik in het begin gezegd 'Ik kan dat niet, dus dan doe ik dat niet!' Was ik vlug voor een nieuwe job mogen gaan kijken.
Dus vroeg ik aan mijn collega om het uit te leggen en het me voor te doen. Daarna vroeg ik hem om het mij te laten doen maar dat ik het op mijn eigen tempo mocht leren en indien nodig hulp kon komen vragen. En ja, ik heb (en moet nog) regelmatig God om wijsheid en inzicht vragen om mijn werk goed te kunnen doen. Het is fascinerend om te zien de manieren die God gebruikt om mij nieuwe dingen te leren.
In de wereld toegeven dat je iets niet kan = toegeven dat je een zwakkeling bent.
Naar God toegeven dat je iets niet kan = toegeven aan openheid en je afhankelijk opstellen van Hem.
Persoonlijk heb ik mogen ervaren dat wanneer ik toegaf iets niet te kunnen inderdaad als zwakkeling werd beschouwd, zeker als vrouw. Maar de bewondering en het respect dat ik mocht ervaren om niet mijn hoofd te laten hangen, om door te zetten om het te leren en dingen mij eigen te maken, is een ware zegening. Niet alleen voor mezelf maar ook voor iedereen rond mij heen.
MattheĆ¼s 11:28-30
Laat allen die gebukt gaan onder zware lasten, bij mij komen: ik zal u verlichting geven. Neem mijn juk op u en laat mij uw leermeester zijn, want ik ben zachtmoedig en eenvoudig. Bij mij zult u rust vinden. Want het juk dat ik u opleg, is zacht en de last die ik u te dragen geef, is licht.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten