Vermenigvuldiging

Als je het verhaal van de 'Wonderbare Spijziging' hoort en leest, dan beginnen mijn oogjes te fonkelen. Whauwh! Wat een wonder!
Gevolgd door een zucht en bedenking: Waarom zien we dit wonder de dag van vandaag niet meer?
Maar wil ik het wel zien?!

Er zijn situaties in ons leven waar we de ogen voor sluiten omdat we het niet aankunnen of omdat het ons gewoon koud laat of geen tijd voor hebben enz.... We kunnen niet alles aan en moeten selecteren.
Maar wanneer we zeggen dat er bepaalde sitauties zijn die niet (meer) voorkomen, hebben we onze ogen er dan wel voor geopend?

Er is een vaststaand feit dat als je in zee een klein ijsbergje ziet drijven, dat er onder het water nog een veel grotere ijsberg mee drijft, waar je meer op je hoede voor moet zijn dat voor wat je ziet!
Zo mocht ik een aantal weken geleden een 'topje' van een ijsberg in Afrika zien!

Een kleine voorgeschiedenis: 
In Burkina Faso zijn Noël en Manja Soetaert actief met het project Pan-Bila.
Zij organiseren, samen met een hele groep enthousiaste medewerkers en vrijwilligers, ieder jaar een kamp.
Op de laatste dag van het kamp...

"De zondagvoormiddag hadden we een dienst als afsluiting op het kamp. Er werd een omhaling gedaan voor de armen van een kerk. Een kind had er een snoepje geofferd. Dat werd per opbod geveild. Na een aarzelende start werd het snoepje van 5 CFA uiteindelijk geveild aan 1.000 CFA (1,5 Euro). Het kind die dat snoepje heeft gegeven had niets anders, het was haar enig bezit, geld had ze niet, maar ze gaf dat snoepje en het bracht tweehonderd keer meer op. Is dat niet geweldig?"

Ik weet nu zeker dat een wonderbare vermenigvuldiging vandaag de dag nog steeds kan gebeuren, voor zij die het willen zien.

Wil je meer weten over het project van de familie Soetaert surf dan eens naar www.panbila.com of www.tearfund.be
of voor enkele video beelden: Pan-Bila